از معنای لغوی ایمان تصدیق و اعتقاد قلبی به کسی یا چیزی است و ازمعنای اصطلاحی آن، اعتقاد و تصدیق قلبی به خدا، روز قیامت،کتب آسمانی، ملائکه، پیامبران، ائمه و به تعبیری امور غیب است. ایمان در تعریف برون دینی، باوری استوار و مستقل از خرد یا تجربه، به نوعی ایده است. معمولاً این ایده نوعی دین، و مجموعه‌ای از ایده‌های کلی و جزئی است.

ایمان هسته مرکزی یک دین و محوری است که همه آموزه‌های آن دین حول آن جمع می‌شود.