با نگرش بر نحوه زندگی انسانهایی که در عصر کشاورزی با امکانات کم و ابزارآلات دستی و اولیه برای رفع نیازمندیهای خویش می کوشیدند، این نکته آشکار می شود که کار ساده پدید آوردن کالاهای مورد نیاز با گذر زمان به فنون ساخت قطعات، مبدل گردیده و ابزارهایی در جهت شکل دادن مواد و به خدمت گرفتن امکانات پیرامونش ابداع و تدریجاً در بهره گیری از آنها تبحر حاصل شده است به همین دلیل امروز مسائل ساخت شیوه انجام دادن کارها، طریقه استفاده از ابزار، محیط و انسان در چهارچوب فن مطرح و مورد بحث واقع می شود.