دکتر سیدمهدی ناظمی
مولوی و هیدگر انسان را دارای معانی متعدد میبینند ولی فقط یک معنای آن را حقیقی میخوانند.
هگل، انسان با فرهنگ را انسانی میشناسد که جنبههای گوناگون امور را باز میشناسد، همة آنها در دسترس اویند و اندیشة فرهیختة او به آنها صورت کلیت میدهد.
اعتباریات انسان را به معنا در زندگی دنیایی انسان پیوند میزنند.
نظام فلسفی هگل، چونان جزء اخیر پازل معرفت متافیزیکی انسان غربی ظاهر میشود.
اینکه متکلمین اسلامی را فیلسوف ندانیم نشان از یک خطای بزرگ است.
ما وارد جهان تکنیکی شدهایم، جهانی که تکنولوژی بر تمامی ساحات آن غلبه کرده است.